يک شب خوب تو اسمون...

يک ستاره چشمک زنون...

خنديد و گفت کنارتم تا اخرش تا پاي جون...

ستاره ي قشنگي بود اروم و ناز و مهربون...

ستاره شد عشق منو منم شدم عاشق اون...

اما زياد طول نکشيد عشق منو ستاره جون...

ماهه اومد ستاره رو دزديد و برد نامهربون...

ستاره رفت با رفتنش منم شدم بي هم زبون...

حالا شبا به ياد اون چشم ميدوزم به اسمون...

پس از مرگم بيا اي نو بهارم ...

بيا با جمع خوبان بر مزارم...

کمر خم کن ببوس سنگ مزارم که من در زير خاک چشم انتظارم