هر کس که دلی داشت به دلدار سپرد...

                     این دل نفرین شده ی ماست که...

                                             تنهـــــــــاست هــــــــــنوز...

                                                                                    ...

¤ نویسنده: دخترک گریان

پیام های دیگران

  تا نهان سازم از تو بار دگر
راز این خاطر پریشان را
میکشم بر نگاه ناز آلود
نرم و سنگین حجاب مژگان را
دل گرفتار خواهشی جانسوز
از خدا راه چاره می جویم
پارسا وار در برابر تو
سخن از زهد و توبه می گویم
آه ... هرگز گمان مبر که دلم
با زبانم رفیق و همراهست
هر چه گفتم دروغ بود دروغ
کی ترا گفتم آنچه دلخواهست
تو برایم ترانه میخوانی
سخنت جذبه ای نهان دارد
گویا خوابم و ترانه تو
از جهانی دگر نشان دارد
شاید این را شنیده ای که زنان
در دل ”آری و نه“ به لب دارند
ضعف خود را عیان نمیسازند
راز دار و خموش و مکارند
آه من هم زنم ‚ زنی که دلش
در هوای تو میزند پر و بال
دوستت دارم ای خیال لطیف
دوستت دارم ای امید محال 
                                                                                                  

¤ نویسنده: دخترک گریان

پیام های دیگران

تا در این دهر دیده کردم باز
گل غم در دلم شکفت به ناز
بر لبم تا که خنده پیدا شد
گل او هم به خنده ای وا شد
هر چه بر من زمانه می ازود
گل غم را از آن نصیبی بود
همچو جان در میان سینه نشست
رشته عمر ما به هم پیوست
چون بهار جوانیم پژمرد
گفتم این گل ز غصه خواهد مرد
یا دلم را چو روزگار شکستی هست
می کنم چون درون سینه نگاه
آه از این بخت بد چه بینم آه
گل غم مست جلوه خویش است
هر نفس تازه روتر از پیش است
زندگی تنگنای ماتم بود
گل گلزار او همین غم بود
او گلی را به سینه من کاشت
که بهارش خزان نخواهد داشت
 

¤ نویسنده: دخترک گریان

پیام های دیگران

¤ نویسنده: دخترک گریان

پیام های دیگران

زورکی نخند عزیزم می دونم اومدی بازی

نمی خوام این آخرین بازی زندگی ام ببازی

خودتو راحت کن و فکر کن جبران گذشته ست

از منم می گذره اما به دلت چاله نسازی

اومدی بشکنی بشکن از من ساده چی مونده؟

قبل تو هر کی بوده تمام تار و پود و سوزونده

تو هم از یکی دیگه سوختی می خوای تلافی باشه

بیا این تو دل و باقی احساسی که مونده

دل من اونقده پاره ست موندنش مرگ دوباره ست

آسمون سینه ما خیلی وقته بی ستاره ست

همینی که باقی مونده واسه دلخوشی تو بشکن

تیکه تیکه هاو بردن آخرینش هم تو بکن

نمی خوام بگذره عمری خسته شی واسه فریبم

یقه ات رو نمی گیره هیچ کس آخه من این جا غریبم

بزن و برو عزیزم مثل هر کسی که زد و برد

طفلی این دل که همیشه به گناه دیگران مرد

نفرتت رو از غریبه سر یه غریب خراب کن

خنده کوتاه من رو بیا گریه کن عذاب کن

مهمم نیست که چه جرمی یا گناهی این سزاشه

باقی دلم یه مشت خاک همینم می خوام نباشه

عقده های یک شکست رو خالی کن سر دل من

دیگه متروک مونده و سرد خاک پیر ساحل من

از نگاهات خوب می فهمم که تو فکرت یه فریبه

بازی بسه پاشو بشکن من غریب و تو غریبه

¤ نویسنده: دخترک گریان

پیام های دیگران

¤ نویسنده: دخترک گریان

پیام های دیگران

خوش بختی را دیروز به حراج گذاشتند

حیف من زاده ی امروزم

خدایاااااااااااااااااااااااااااا جهنمت فرداست

پس چرا امروز می سوزم؟ 

خوش بختس

¤ نویسنده: دخترک گریان

پیام های دیگران

¤ نویسنده: دخترک گریان

پیام های دیگران

کسی می دونه من باید چیکار کنم

                         که خدا جوابمو بده؟؟

              لطفا بهم بگید

¤ نویسنده: دخترک گریان

پیام های دیگران

شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی

تو را با لهجه ی گل های نیلوفر صدا کردم

تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزو هایت  دعا کردم

پس از یک جستجوی نقره ای

در کوچه های آبی احساس تو را از بین گل هایی که در تنهاییم رویید

با حسرت جدا کردم

و تو ...

در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی

دلم حیران و سرگردان چشمانیست رویایی

و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم

تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم

همین بود آخرین حرفت

و من بعد از عبور تلخ و غمگینت

حریم چشمهایم را به روی اشکی از جنس غروب

ساکت و نارنجی خورشید وا کردم

نمی دانم چرا رفتی

نمی دانم چرا شاید خطا کردم

و تو بی آنکه فکر غربت چشمان من باشی

نمی دانم کجا, تا کی, برای چه

ولی رفتی و بعد از رفتنت

باران چه معصومانه می بارید

و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت

و بعد از رفتنت رشم نوازش در غمی خاکستری گم شد

و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره

با مهربانی دانه بر می داشت

تمام بالهایش غرق در اندوه غربت شد

و بعد از رفتن تو آسمان چشمهایم خیس باران بود

و بعد از رفتنت انگار کسی حس کرد من بی تو

تمام هستی ام از دست خواهد رفت

کسی حس کرد من بی تو

هزاران بار در هر لحظه خواهم مرد

و بعد از رفتنت دریا چه بغضی کرد

کسی فهمید تو نام مرا از یاد خواهی برد

و من با آنکه می دانم تو هرگز یاد من را

با عبور خود نخواهی برد

هنوز آشفته چشمان زیبای تو ام برگرد!

ببین که سرنوشت انتظار من چه خواهد شد

و بعد از این همه طوفان و وهم و پرسش و تردید

کسی از پشت قاب پنجره آرام و زیبا گفت:

تو هم در پاسخ این بی وفایی ها بگو

در راه عشق انتخاب آن خطا کردم

و من در حالتی ما بین اشک و حسرت و تردید

کنار انتظاری که بدون پاسخ و سر دست

و من در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل

میان غصه ای از جنس بغض کوچک یک ابر

نمی دانم چرا ؟! ...

شاید به رسم پروانگی مان باز

برای شادی و خوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت

دعا کردم

¤ نویسنده: دخترک گریان

پیام های دیگران